188. Pudelek z różańcem

Nie bywam w przestrzeni kolorowych pisemek i telewizji, jednak nie żyję też pod kamieniem. Co nieco do mnie dociera. Od pewnego czasu obserwuję, jak zapanowała nam miłościwie moda na spektakularne „nawrócenia” tak zwanych „gwiazd”. Zjawisko to powołało do życia nowe określenie: katocelebryta.

Radosław Pazura

Katocelebryci machają publicznie różańcami, oficjalnie obnoszą się ze swoją pobożnością, opowiadają o tym, jak niegdyś się kurwili i ćpali, a teraz „chodzą na randki z Jezusem”, wyjawiają inne swoje grzechy (spośród których prawie zawsze najważniejszymi są seks, alkohol i autoerotyzm). Z lubością udzielają wywiadów, w których królują intymne zwierzenia, bicie się w piersi, opowieści o Bogu i szatanie, aniołach, Panu Jezusie i Najświętszej Panience (dziewicy, rzecz jasna). Nawet niepolski Justin Bieber przyznaje, że przeszedł wewnętrzną przemianę (niczym Kmicic) i dzięki wierze stał się lepszym człowiekiem (jak – nie przymierzając – sam Jacek Soplica). Ponoć Sylvester Stallone też.

Cezary Pazura

W kraju mamy całą plejadę nawróconych. Najbardziej znane/znani katocelebrytki i katocelebryci to przykładowo Agnieszka Chylińska, Małgorzata Kożuchowska, Cezary Pazura, Radosław Pazura, Edyta Górniak, Misiek Koterski, Adam Woronowicz, Roksana Węgiel, Kuba Błaszczykowski… Jest ich naprawdę sporo i nie sposób wszystkich wymienić. Specjalną wisienką na torcie jest niejaka Patrycja Hurlak, podobno aktorka. Ktoś ją zna? Nazywa siebie nawróconą wiedźmą i opowiada, jak to „odzyskała czystość”.

Niejaka Patrycja Hurlak, rozpoznaję nawet, że to u nas, w kościele bernardynów
(Bazylice Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny)

Jak na moje oko, fala nawróceń rodem z „Vivy!”, „Życia na gorąco” czy „Pudelka” ma swoje uzasadnienie. Powszechnie wiadomo, jak trudno się przebić i wybić w aktorstwie, muzyce i sporcie, a konkurencja jest bezwzględna. Religijne coming outy i opowiadanie o własnych grzechach (jakie to ciekawe! 🤣) pozwalają zabłysnąć czymś nowym, do niedawna niemodnym, niemal szokującym, olśnić publiczność i – pomijając gremium zniesmaczonych – podbić ją na swoją korzyść. Moda „na Jezusa” do mnie nie przemawia, jakoś nie wierzę w szczerość tych „nawróceń” i wiarygodność opowieści katocelebrytów. Ot, znaleźli sobie niszę, do której wejście toruje drogę do zasięgów, promowania siebie, odświeżenie sławy.

Misiek Koterski