25 maja 2022

16. Pocałunek Boga

Stworzywszy świat, Bóg zachwycił się swoim dziełem i z radości złożył na ziemi pocałunek. To miejsce miało już na zawsze pozostać najpiękniejszym na świecie.



W tym miejscu można by podsumować krótko słowami: „Tyle legenda”. Ale oprócz legendy mamy jeszcze rzeczywistość, a ta wygląda tak, że „pocałunek Boga” jest „moim” miejscem na ziemi, krainą wiecznej wiosny, miniaturowym rajem, w którym chciałabym pozostać na zawsze. Ale malutka wysepka wulkaniczna na Oceanie Atlantyckim nie należy do mnie, lecz do Portugalii.



Dziwna i piękna jest to wyspa, na której ludzie zjeżdżają z góry na dół saniami po asfalcie i szczycą się tym, że tutaj właśnie urodził się Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro.




Wyspa, na której nie każdy pilot może lądować, bo jej lotnisko należy do najniebezpieczniejszych na świecie.



Wyspa, na której rosną strelicje i nieprzebrane ilości wielkich, błękitnych hortensji oraz innych kwiatów.








Wyspa rajskich owoców, smoczych drzew, lasów wawrzynowych i pływających czarnych diabłów.





Wyspa najprzedniejszego wina, pysznego bimbru z trzciny cukrowej i uzależniającego (mnie) jadalnego łubinu.



Wyspa czystego piękna!



Moja ukochana Madera.